Wandelzoektocht Everbeek

Als kind had ik een hekel aan wandelen, maar als volwassene kan ik echt genieten van de rust van de natuur. Ik vind het dan ook niet erg om alleen te gaan wandelen, met mijn fototoestel als trouwe metgezel.

Sinds kort hebben we in onze belevingspakketten 3 wandelzoektochten. En ik was best wel benieuwd hoe dat juist in zijn werk gaat. Dus heb ik mij zelf ook ingeschreven en vorig weekend de eerste tocht gedaan: Wandelzoektocht Everbeek.

Bij inschrijving ontvang je via email een toegangscode en kan je een pdf-bundeltje downloaden van de website. Daarin staat de nodige info, zoals waar de wandeling start, waar je onderweg iets kan eten of drinken, welke wandelknooppunten je moet volgen en natuurlijk de foto’s die je moet zoeken met de opdracht die erbij hoort. Bij deze wandelzoektocht is het de bedoeling dat je de foto’s lokaliseert op een kaart. Niet gemakkelijk, want je moet precies weten waar je bent op de route. Ik heb zelf ondervonden dat het handig kan zijn om een trackingapp te gebruiken op je gsm. Zo heb je een idee van het aantal kilometers dat je al achter de rug hebt en is het wat gemakkelijker om de foto op de kaart te pinnen.



Parkeren kan je aan de kerk van Everbeek-Beneden en de wandeling start aan de deur van de kerk. En zo ging ik dus op pad, met mijn haviksogen op scherp. Geloof me, dat is nodig! De foto’s die je moet zoeken zijn vaak stukjes van kleine details die je onderweg tegenkomt. Het helpt om ze op voorhand een aantal keer goed te bekijken, ze proberen te memoriseren en al eens na te denken waarvan ze een deel zouden kunnen zijn. Dat laatste is ook wel een beetje tricky, want ik was ervan overtuigd dat er een foto bij zat die een deel van een kapelletje was. Dat bleek niet het geval te zijn, en daardoor heb ik de foto niet gevonden. Ik focuste te veel op de kapelletjes onderweg…



De wandeling start over een stukje asfalt om dan snel over te gaan naar een smal onverhard pad langs velden met soezende koeien in de middagzon. Het overgrote deel van de wandeling gaat over onverharde paden, zowel smalle voetgangerswegeltjes als bredere traktorwegen. Naast het zoeken naar de kleine details van de foto’s, mag je ook zeker niet vergeten om af en toe eens rond te kijken, want de uitzichten zijn vaak prachtig. Ik passeerde een ezeltje dat mij enthousiast begroette met een luide aaaaa-iiii aaaaa-iiii en in de weide er tegenover kwam een prachtige boerenpaard eens kijken waar al die commotie om ging.



Echt vermoeiend is de wandeling niet. Er zit twee keer een stevige bergop in, waarna ik even moest uitpuffen, maar behalve dat is de 11,2 km van de wandelroute heel goed te doen. Zelf wandel ik meestal toertjes van een 8 à 9 km, maar deze goede 11 km is mij niet echt zwaar gevallen.

Op het laatste stuk was er wel vrij veel verkeer van andere voetgangers, omdat het deel uitmaakte van de Bizar Kunstroute in Zarlardinge. Zodra de wandelzoektocht het pad van de Bizar Kunstroute verliet, keerde de rust terug. Het was natuurlijk zondag én prachtig wandelweer, dus er waren wel meer mensen van hetzelfde idee als ik. Op smalle paadjes is het niet altijd gemakkelijk om afstand te bewaren, maar de kans op besmetting door zo’n kortstondige passage lijkt mij vrij beperkt.



Vier uur na vertrek stond ik terug aan de ingang van de kerk. Met een dubbel gevoel. Tevreden over de wandeling, want ze was werkelijk prachtig. Ik heb van elke stap genoten (en dat waren er 17.515!). Maar ik was ook teleurgesteld want ik heb 4 foto’s niet gevonden.

We houden in ons achterhoofd dat deelnemen belangrijker is dan winnen. En de zoektocht loopt nog tot 1 november, dus misschien kan ik ze nog een keertje wandelen.

Na het wandelen kan ik echt genieten van een heerlijk frisse pint en om in het thema van de wandeling te blijven, heb ik mij een lekker Grimaldieke uit Brakel uitgegoten. Santé!